کمیسیون – Commission

کارگزاری هایی که مجموعه کاملی از خدمات را برای ارائه به مشتریان در اختیار دارند عموما سود بیشتری از خدمات خود به مشتری بدست می آورند، چرا که مشتری برای رفع نیازهای خودش نیازی به مراجعه به دفاتر مختلف و کارگزاری های دیگر ندارد. بطور کلی نرخ کمیسیون های دریافتی از طرف کارگزاری ها هم از یک کارگزاری به کارگزاری دیگر بسیار متفاوت است و هر یک نرخ های متفاوتی را نسبت به دیگری حتی برای ارائه خدمات یکسان دارند.

کمیسیون ها زمانی می توانند شکل عملی و قابل دریافت به خود بگیرند که سفارش مشتری انجام شده، کنسل شده یا حتی تغییر یافته باشد و حتی تاریخ اعتبار آن گذشته باشد. در اغلب مواقع زمانی که یک سرمایه گذار سفارشی را برای اجرا شدن در بازار ثبت می کند که تا پایان بازار اجرا نشده باقی می ماند، معمولا کمیسیون از وی دریافت نمی شود. با این وجود، اگر این سفارش لغو شود یا تغییر پیدا کند، سرمایه گذار مورد نظر ممکن است بر اساس قوانین داخلی آن کارگزار با هزینه یا کمیسیون اضافی نسبت به قبل در حساب سرمایه گذاری خودش روبرو شود. همچنین اجرا شدن بخشی از سفارشاتی که اجرا شدن آن مشروط به رسیدن قیمت به سطحی مشخص هستند نیز می تواند بر اساس مقدار انجام شده آن هزینه ای را برای سرمایه گذار در بر داشته باشند.

کمیسیون ها عموما بخشی از سود سرمایه گذار را به خود اختصاص می دهند. فرض کنید که سوزان 100 سهم شرکت الف را به قیمت هر سهم 10$ خریداری می کند. کارگزار وی برای اجرای این سفارش 2.5% کارمزد از حساب وی برداشت می کند، بنابراین با یک حساب ساده متوجه می شویم که برای کامل اجرا شدن این سفارش، سوزان باید 1000$ به ازاء خرید سهم و 25$ به ازاء دریافت خدمات کارگزار پرداخت کند. در طی 6 ماه بعدی این سهام 10% افزایش قیمت را تجربه می کند و سوزان تصمیم به فروش آن می گیرد. کارگزار وی برای اجرا این سفارش فروش 2% کارمزد یا کمیسیون برابر با 22$ از حساب وی برداشت می کند. این سرمایه گذاری برای سوزان سودی معادل 100$ موجب شده است، اما وی در مجموع مبلغ معادل 47$ بر روی دو معامله خودش پرداخت کرده و در نهایت سودی معادل 53$ برای خودش باقی مانده است.

اغلب کارگزاران سعی می کنند در تبلیغات و فعالیت های بازاریابی، خودشان را به مشتری تحت عنوان کارگزاری با هزینه ثابت معرفی کنند، چرا که این شیوه برای مشتری مقرون به صرفه تر است.

دو نوع دیگر کمیسیون در حوزه صنعت مالی مرسوم هست که در این مطلب فقط اشاره ای به آن می کنیم و با تعریف کوتاهی مطلب را به پایان می بریم، چون خیلی در عرصه بازارهای مالی شناخته شده و پر کاربرد نیست، یک مورد کمیسیون نرم است و دیگری کمیسیون دنباله دار.

منظور از کمیسیون نرم در واقع خدماتی است که یک کارگزار به یک شرکت مالی دیگر ارائه می کند، مثلا ارائه خدمات مالی خرید و فروش برای یک کارگزار دیگر در ازاء دریافت تحقیقات مالی در رابطه با بازار، در این شیوه دریافت کمیسیون در واقع نوعی تهاتر بین دو طرف اتفاق افتاده و هدف از آن بیشتر اجتناب از پرداخت مالیات برای دو طرف است.

منظور از مورد بعدی یعنی کمیسیون دنباله دار هم پرداخت مبلغی ثابت از طرف سرمایه گذار به کارگزار به صورت سالیانه و ثابت است، حتی اگر سرمایه گذار در طی سال خرید و فروشی از طریق آن کارگزاری انجام ندهد. در واقع در این روش کارگزار همچنان خودش را مسئول سبد سرمایه گذاری سرمایه گذار دانسته و در طی این مدت خدمات مشاوره و تحلیلی خود را در اختیار سرمایه گذار می گذارد، فارغ از اینکه این سرمایه گذار خرید یا فروشی در بازار سرمایه انجام بده یا خیر.