در بازارهای کالایی معامله گری یا خرید و فروش کالاها اغلب از طریق قراردادهای آتی و در محل بورس کالا انجام می پذیرد که وظیفه استاندارد کردن حجم و حداقل کیفیت کالاهای مورد تبادل را بر عهده دارند. به عنوان مثال، هیئت بازرگانی شیکاگو در قوانین خود قید کرده است که یک قرارداد آتی گندم شامل 5000 بوشل (کانتینری که ظرفیت آن برابر با یک بوشل معادل 36.4 لیتر کالای خشک یا مایع) می شود و همچنین مشخص کرده است که اندازه هر دانه این گندم ها باید با چه مشخصاتی باشد تا نیاز این نوع قرارداد را برآورده سازد.
بطور کلی دو نوع معامله گر برای معامله و تجارت کالاها در قالب قرارداد آتی تعریف شده اند. دسته اول: تولید کنندگان (فروشندگان)و مصرف کنندگان (خریداران) این دسته از محصولات هستند، میتوان گفت تولید کنندگان از قراردادهای آتی به منظور پوشش (Hedge) ریسک ناشی از عدم اطمینان فروش این محصولات در زمان تولید اقدام به این معاملات می کنند. خریداران یا مصرف کنندگان این کالا ها با خریدن این قراردادها در واقع این محصولات را پیش خرید کردند، و میتوان گفت که هدف خریداران از خرید این قراردادها اطمینان از عدم افزایش قیمت این کالاها در زمان تحویل است. این معامله گران اغلب در تاریخ انقضاء این قرارداد اقدام به تحویل و دریافت اصل کالاها می کنند. به عنوان مثال، کشاورز تولید کننده گندم با استفاده از این قرارداد و با پیش فروش کردن محصول خود ریسک احتمالی کم شدن قیمت گندم را در زمان تحویل از بین میبرد. به عبارت دیگر وی قراردادهای آتی گندم را در زمان کاشت گندم می فروشد و به اینصورت یک قیمت از پیش تعیین شده را برای گندم در زمان برداشت برای خود تضمین می کند، و خریداران نیز با پیش خرید کردن گندم اطمینان حاصل میکنند که در زمان دریافت محصول قیمت افزایش نمی یابد.
دسته دوم: این نوع از معامله گران در واقع دلالان و سفته بازان این حوزه هستند، که با پول خودشون به این بازارها رونق می بخشند و با خرید و فروش این قراردادها از نوسانات قیمت سود میبرند. این دسته از معامله گران هرگز قصد تحویل گرفتن یا تحویل دادن کالاهای مرتبط با این قراردادها در تاریخ سررسید آنها را ندارند.
البته لازم به ذکر است که دسته اول معامله گرانی که در بالا به توصیف آنها پرداختیم به خاطر پوشش ریسکهای پیش رو مجبور به ایجاد اینچنین قراردادهایی هستند و در واقع فلسفه ایجاد قراردادهای آتی در اصل به منظور پوشش ریسکهای این دسته از معامله گران بوده است، اما دسته دوم معامله گران هیچ اجباری برای انجام این معاملات برای تحویل یا دریافت کالا ندارند و در واقع تنها با هدف کسب سود این معاملات را انجام می دهند. لذا آنها قبل از تاریخ انقضا از معامله خارج می شوند ولی با این کار باعث افزایش نقدینگی و ایجاد رونق در این بازارها میشوند.
بازار کالاهای اساسی
بازارهای مرتبط با این کالاها بطور کلی به دو دسته فیزیکی و مجازی تقسیم می شوند که برای خرید و فروش کالاهای خام و مواد اولیه مورد استفاده قرار می گیرند. در حال حاضر در مجموع 50 بازار مختلف در سراسر جهان شناخته شده اند که برای معامله بیش از 100 نوع کالای مختلف مورد استفاده قرار می گیرند.برای آشنائی بیشتر با این بازارها لطفا به مطلب آماده شده در این رابطه با نام (Exchange) مراجعه بفرمایید
کالاها برای معامله در این بازار به دو دسته نرم و سخت تقسیم می شوند. کالاهای سخت عموما کالاهایی طبیعی هستند که باید از طریق معدن کاوی و استخراج بدست بیایند – مثل طلا، كائوچو، نفت و کالاهای نرم همه کالاهای کشاورزی، مانند ذرت، گندم، قهوه، شکر، دانه سویا و گوشت دام یا انواع دام و احشام را شامل می شود.
عمده خرید و فروش این محصولات هم از قراردادهای آتی صورت می گیرد که توضیح آن در بخش های بالاتر ارائه شد.
لیست مهمترین بازارهای کالاهای جهانی
بازارهای کالای آمریکا:
دوره های آموزشی
-
کوچینگ معامله گری خصوصی
3,500,000 تومان – 28,000,000 تومان
2,275,000 تومان – 18,200,000 تومان -
دوره جامع الگو تریدینگ
20,720,000 تومان – 46,620,000 تومان
-
دوره پرایس اکشن الگو تریدینگ
17,290,000 تومان – 38,850,000 تومان
-
دوره مدیریت ریسک و سرمایه
6,930,000 تومان
-
دوره روانشناسی معامله گری
6,930,000 تومان
-
دوره پرایس اکشن الگو تریدینگ - ماژول به ماژول
2,100,000 تومان – 4,620,000 تومان
0 پاسخ به "معامله گری بازار کالا - Commodity Trading"